Vakantiereisje
Hoe reageren mensen op elkaar die voor een bepaalde tijd op elkaars gezelschap zijn aangewezen. Elizabeth Downing heeft een merkwaardige argumentatie voor haar deelname aan een groepsreis: "ieder jaar ga ik met dit soort reizen mee en hoe afschuwelijk ze ook zijn geweest, toch kom ik elk jaar terug om een nieuwe straf te ondergaan."
Ze typeert het gezelschap op haar eigen manier: "Een doorsnee gezelschap. De Baybrooks zijn niet te harden, kolonel Daventry slooft zich uit tegenover die slome secretaresse en en Miss Semple maakt ons allemaal gek met haar gegiechel en gegluur. Haar ontgaat nu ook letterlijk niets." Er zijn genoeg vreemde mensen bij elkaar om vreemde dingen te verwachten. Het opvallendst is misschien nog wel de dood van Miss Semple."
